- Nic, nie przejmuj się. - nie miałam ochoty z nikim rozmawiać. Klacz usiadła obok mnie.
- Patrz, tam leci motyl! - podbiegła do motyla uprzednio pokazując go kopytem. Była wyraźnie zadowolona, kiedy ten usiadł jej na grzywie - Jest śliczny!
Przytaknęłam.
Spojrzałam w chmury. Zatopiłam się w marzeniach.
Najwyższy czas, aby zakończyć pewien rozdział mojego życia. I zacząć wszystko od nowa.
Muszę wymazać wszystkie złe wspomnienia z pamięci. I zastąpić je dobrymi.
Nagle z zamyślenia wyrwał mnie przeraźliwy krzyk. Jenny patrzyła nieprzytomnym wzrokiem. Wyglądała jak sparaliżowana. To ona krzyknęła.
- Jenny? Co się stało? - wstałam i podeszłam do niej.
<Jenny?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz